In september geef ik een eerste keer, samen met mijn geliefde collega, An Elen van @puurkrachtig een traject voor moeders van opgroeiende kinderen.
Groter wordende kinderen vragen van ouders om mee te veranderen. Rollen anders te gaan invullen. Mee te bewegen. Doen we dat niet, lopen we vast. Hoe dan ook, het leven stroomt vooruit.
Vroeger hadden we in onze gemeenschappen voorbeelden genoeg, in de generaties voor ons, in de verhalen die van generatie op generatie verteld werden en in het dagelijkse leven. De tante die je stilletjes zegt dat de tijd om wat losser te laten rijp is en je vertelt hoe het was toen zij hiervoor stond.
Of de grootmoeder die je laat zien dat je nooit te oud bent om te genieten en hoe zij dat weer ontdekte.
Dit ... dit mis ik. En hoewel ik gezegend ben dat mijn moeder echt een rots in de branding is, heeft zij ook maar één verhaal.
En wij hebben meer verhalen nodig. Meer perspectieven en meer steun in overgangsmomenten, zodat we die weer natuurlijk en goed kunnen doen. Dus onder het motto van wat je zelf mist, zet het in de wereld, ontstond dit traject. Geïnspireerd op het contextuele gedachtengoed, gemixt met opstellingswerk en 4 vrouwelijke archetypes gaan we in verbinding. Een beetje met wat op voorhand ontstond maar vooral, met de wijsheid van de vrouwen die mee komen doen.
Zin? Schrijf je hier in!
Reactie plaatsen
Reacties