Wat mij beweegt

Wat je niet ziet, kan toch trekken.

Wat je niet voelt, blijft zich herhalen.

Ik werk op het snijvlak van systemisch denken en lichaamsbewustzijn — omdat hoofd en lijf elkaar zoveel te vertellen hebben.

Systemisch kijken

We zijn allemaal deel van een groter geheel.
Van familiesystemen, werkcontexten, culturele lijntjes, oud verdriet.
Zonder dat we het altijd doorhebben, vormen die systemen onze keuzes, onze relaties, onze reacties.

Systemisch werk helpt je zien waar je onbewust iets draagt dat niet van jou is.
Waar je vastzit in herhaling. Of waar je misschien wél je plek mag innemen — maar nooit geleerd hebt hoe.

Het gaat niet over schuld, maar over zicht.
En soms is dat genoeg om weer adem te halen.

Lichaamswerk

Je lichaam weet vaak eerder dan jij wat er aan de hand is en vooral: slaat energie en emoties op voor later op momenten dat het niet handig of niet veilig voelt om ze te uiten. Die later plannen we alleen niet bewust in en dat is een groot probleem. Wij kunnen niet een veilige plek zijn voor onszelf en anderen als we niet onszelf de toelating geven om te ontladen, om letterlijk ruimte te maken in ons eigen systeem. 

Via beweging, adem, stilte en kleine signalen komt er ruimte in wat ooit is vastgezet.

En samen?

Ik geloof dat je pas echt vrij wordt als je én het grotere plaatje ziet, én durft te zakken in je eigen lijf.
Daar begint iets nieuws. Niet als project. Maar als beweging.